Het onderstaande stukje is een uittreksel uit de Telegraaf d.d. 14 juni 2018 van het interview van journalist/historicus Wierd Duk met dr. Jan van Beek.
Van Beek: “Eén ding is zeker, als de huidige trend zich doorzet hebben we aan het eind van deze eeuw miljoenen inwoners die zich niet met Nederland identificeren. Nederland zal dan een heel ander land worden.” We hebben inmiddels te maken met een krimpende autochtone bevolking, in combinatie met hoge immigratie. Daardoor zijn er eind deze eeuw nog maar zo’n acht miljoen (autochtone) Nederlanders. De naïviteit van die mensen over de multiculturele samenleving is enorm. Ze zien multicultuur als iets leuks – Turkse eettentjes en zo en dat ís ook leuk – maar als we te maken hebben met conflicterende waarden- en parallelle rechtssystemen is het een groot probleem. Dan heb je geen liberale democratie meer. Wat bovendien vaak over het hoofd wordt gezien, is dat nieuwkomers voor het grootste deel afkomstig zijn uit dat een Afrikaans-islamitische cluster. Uit cijfers van het onderzoeksproject World Values Survey blijkt dat het Afrikaans-islamitische cultuurcluster het verst verwijderd is van ons Noord-Europese, protestantse cluster. Dus we halen de mensen binnen die in normen en waarden het vérst van ons verwijderd zijn. Uit onderzoek blijkt dat 70 procent de islamitische wet, de sharia, boven onze wetten stelt. Linkse mensen denken dat als we nu maar aardig en tolerant zijn, dat die nieuwkomers zich vanzelf tot liberale burgers zullen ontwikkelen. Maar dat is natuurlijk onzin. Ze willen helemaal geen westerling worden. Uit onderzoek blijkt dat 70 procent de islamitische wet, de sharia, boven onze wetten stelt.”
Op donderdag 7 juni 2018 pleitte Selçuk Öztürk (DENK) in de Tweede Kamer voor de aanleg van een ‘xenofobeneiland’ voor Nederlanders die kritisch staan tegenover massa-immigratie en islamisering. Citaat:
“Laten we een extra eiland in de Noordzee creëren, het xenofobeneiland. Daar kunnen dan alle xenofoben naartoe. Daar kunnen de mensen naartoe die weigeren met andere groepen samen te leven. Op xenofobeneiland kunnen ze zwelgen in hun eigen-volk-eerstmentaliteit, kunnen ze zich overgeven aan de meerderwaardigheidsgevoelens, kunnen ze zich voortplanten, kunnen ze bouwen aan een cultuur van uitsluiting. Het klimaat op xenofobeneiland is ijskoud. Er waait daar een gure wind, het is grijs en regenachtig”, aldus Öztürk.
Het moet toch niet gekker worden dat een Tweede Kamerlid – die geboren is in Turkije en naar Nederland is verhuisd – in het Nederlandse parlement gaat pleiten voor het deporteren van Nederlanders.
Met een vijfjarige EU-subsidie van 2.5 miljoen euro van de Europese onderzoeksraad (ERC) doet Maurice Crul, hoogleraar aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, sinds 2017 onderzoek hoe goed Nederlandse autochtonen integreren in de grote steden. “Autochtonen moeten eraan wennen: ze veranderen van de dominante meerderheid in een van de minderheden. In grote steden leeft ‘wit van Nederlandse komaf’ al als minderheid naast klassieke migrantengroepen als Surinamers, Antillianen, Turken en Marokkanen en nieuwkomers uit westerse landen. Ook in middelgrote steden wordt dit de realiteit. Net als mensen met een migratieachtergrond moeten autochtonen hun plek vinden en integreren in de nieuwe, diverse stad”, aldus Crul in Trouw van 28 maart 2017. “In Amsterdam (maar ook in Rotterdam en Den Haag – GdB) is het al zover: daar is deze groep een minderheid. Nog maar één op de drie jongeren onder de vijftien is van Nederlandse afkomst”, zegt Crul. “Als je wilt weten hoe de integratie gaat, moet je ook naar die groep kijken. Wie past zich aan wie aan als er geen meerderheid meer is? Integreren werkt nu twee kanten op. Witte Nederlanders moeten aan dit idee wennen. Zo kan een Turkse Nederlander je nieuwe leidinggevende worden. Of je kind is in de minderheid op school. Dat is de nieuwe realiteit waar de oude ‘dominante meerderheid’ mee geconfronteerd gaat worden”, aldus de hoogleraar.
CBS-cijfers: In Amsterdam, Rotterdam en Den Haag is de autochtone Nederlander al in de minderheid (klikken voor vergroting).
Op 1 juni 2005 mocht het Nederlandse volk zich middels een referendum uitspreken over een Europese Grondwet. Aangezien met deze wet de deur zou worden opengezet voor een zeer groot aantal overdrachten van Den Haag aan Brussel heeft de Nederlandse kiezer zeer negatief geoordeeld. Bij een opkomst van 62.8% stemden 61.6% tegen. Ondanks dit massale ‘NEE’ werd er in Lissabon in 2007 toch een verdrag getekend, waardoor de Europese grondwet – in een iets andere vorm en met een andere naam – toch gestalte kreeg. Aangezien dit Verdrag van Lissabon voor 96% identiek was aan de in 2005 weggestemde EU-Grondwet hebben de eurofiele politici duidelijk laten blijken een uitgesproken arrogante, fascistoïde minachting te hebben voor de democratische wil van de kiezer. Opmerking: Namens Nederland tekende de toenmalige premier Jan Peter Balkenende en minister Maxime Verhagen van Buitenlandse Zaken.
Zie ook mijn artikel ‘Nederland is een schijndemocratie’.
De uit Amerika overgewaaide tirannieke linkse politieke correctheid heeft onze samenleving steeds meer in zijn greep gekregen. Politieke correctheid streeft ernaar de mensen een uniformiteit van denken en gedrag op te leggen en tolereert daarbij geen tegenspraak. Daarom is het dan ook totalitair en een regelrechte bedreiging van het vrije woord. Inmiddels leven we in een tijd waarin het not-done is als we het beestje bij de naam noemen. Het kan heden ten dage zelfs strafbaar zijn. Stond eerder de vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel, nu wordt deze verworvenheid door de politiek correcte waanzin steeds meer teniet gedaan. Dat geldt ook voor het feit dat een meerderheid zich steeds meer moet gaan aanpassen aan een luid roepende, dwingende intolerante minderheid. Vaak gesteund door een zich ‘progressief’ noemende politieke elite en hun doorgeefluik, de media. En zo glijdt Nederland steeds sneller af naar een politiek correcte dictatuur. En wie zich hiertegen verzet wordt monddood gemaakt of weggezet als racist, xenofoob, tokkie, etc. In de VS zit onder de linkse studenten de haat tegen de in hun ogen “rechtse” vrijheid van meningsuiting dusdanig diep dat ze op het terrein van de Berkeley-universiteit (Californië) inmiddels al ritueel de ‘Free Speech’ hebben verbrand:
De auteur en publicist George Carlin noemde politieke correctheid zelfs een vorm van fascisme: “Political correctness is fascism pretending to be manners”.
Na het uitroepen van de onafhankelijke staat Israël in mei 1948 weigerde de Nederlandse regering de nieuwe staat officieel te erkennen. Men was van mening dat er onder meer rekening moest worden gehouden met de gevoelens in Indonesië, het grootste moslimland ter wereld, waar Nederland een koloniale oorlog uitvocht. In Den Haag – waar men nog steeds hoopte Indonesië te kunnen behouden – wilde men de Indonesische moslims dus niet voor het hoofd stoten door Israël te erkennen. Pas na de officiële onafhankelijkheid van Indonesië op 27 december 1949 werd Israël drie weken later, op 16 januari 1950, door Nederland, als één van de laatste westerse landen, alsnog officieel erkend.
