De oorzaak van het conflict met Rusland.

Tijdens de onderhandelingen over de eenwording van West-Duitsland en de DDR heeft de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken James Baker op 9 februari 1990 aan Sovjetleider Michail Gorbatsjov de garantie gegeven dat de NAVO haar operatiegebied geen ‘inch’ naar het oosten zou gaan uitbreiden. Hieronder de toezegging. Het hele memorandum uit het Amerikaanse archief is hier te lezen:

https://nsarchive.gwu.edu/document/16116-document-05-memorandum-conversation-between

(Aanklikken voor vergroting.)

Eerder die dag had Baker ook al al de garantie gegeven aan de Russische minister van Buitenlandse Zaken Eduard Shevardnadze om de NAVO niet oostwaarts te gaan uitbreiden. Het hele memorandum is hier te lezen:

https://nsarchive.gwu.edu/document/16115-document-04-memorandum-conversation-between

1990: Verklaring van de toenmalige Duitse minister van Buitenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher in het bijzijn van James Baker.

Ook de voormalige Amerikaanse ambassadeur in de USSR, Jack Matlock, heeft verklaard dat Gorbatsjov een ‘duidelijke belofte kreeg dat als Duitsland verenigd werd, en lid van de NAVO bleef, de grenzen van de NAVO niet in oostelijke richting zouden verschuiven’.
(Jack F. Matlock Jr. Getuigenis over NAVO-uitbreiding voor de Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen, 3 mei 1995.)

Manfred Wörner, de toenmalige secretaris-generaal van de NAVO, was overigens ook fel gekant tegen uitbreiding van het operatiegebied van de NAVO richting Russische grens.

In 1996 schreef Gorbatsjov in zijn memoires:
“Tijdens de onderhandelingen over de eenwording van Duitsland gaven ze de verzekering dat de NAVO haar operatiegebied niet naar het oosten zou uitbreiden.”
(Mikhail Gorbachev, Memoirs. Doubleday, New York, 1996, p. 675.)

Op 7 mei 2008 heeft hij het in de Daily Telegraph nogmaals naar voren gebracht:
“De Amerikanen beloofden dat de NAVO na de Koude Oorlog de grenzen van Duitsland niet zou overschrijden, maar nu is de helft van Midden- en Oost-Europa lid.”

Opmerking:

Pas in 1999, onder de democratische president Bill Clinton, is begonnen met het uitbreiden van de NAVO met de toetreding van Polen, Tsjechië en Hongarije.

Zie ook deze korte video waar alles grondig uit de doeken wordt gedaan:

Poetin: “Wij kwamen niet naar de grenzen van de VS en Groot-Brittannië, maar jullie kwamen naar ons. En nu zeggen jullie ook nog eens tegen ons dat Oekraïne lid van de NAVO moet worden.”

De Russische inval in Oekraïne.

Toen in 2014 na de Maidan-revolutie in de Oekraïense hoofdstad Kiev, waarbij de pro-Russische president Janoekovitsj werd afgezet, ook Oekraïne in beeld kwam als toekomstig NAVO-lid was dit voor Moskou een stap te ver aangezien NAVO-bases in het zuiden van Oekraïne daar gezien werd als een ernstige bedreiging voor de Russische Zwarte Zeevloot. De haven Sebastopol was namelijk al sinds 1783 een grote Russische marinehaven.
Nadat de Oekraïense president Volodimir Zelenski op 14 juni 2021 op Twitter ook nog eens meldde dat de NAVO-leiders hadden bevestigd dat Oekraïne lid zal worden van het bondgenootschap begonnen in Moskou alle alarmbellen te rinkelen en werden voorbereidingen getroffen om dat te verhinderen.
Op 24 februari 2022 viel Rusland Oekraïne binnen.

Tweet van de Oekraïense president Zelensky d.d. 14 juni 2021.

Link: https://twitter.com/ZelenskyyUa/status/1404512788966514689

Jens Stoltenberg, de secretaris-generaal van de NAVO, geeft hier openlijk toe dat het Oekraïense leger als sinds 2014 door de NAVO-bondgenoten wordt getraind en bewapend.

Zie ook: Over de Krim.

Gerard

Over NAVO-Luns (NSB-stamboeknummer 5399) en het ‘staatsgreep-plan’ medio jaren ’70.

Nadat sinds 1955 voormalige Duitse Nazi’s, waaronder de oorlogsmisdadigers Speidel, Heusinger en Von Kielmansegg hoge NAVO-posten toegewezen hadden gekregen  – zie mijn artikel: Over het werven van Duitse Nazi’s bij de NAVO – kwam begin maart 1979 aan het licht dat ook de Nederlandse secretaris-generaal van de NAVO, en voormalig minister van Buitenlandse Zaken,  Joseph Luns een geestverwant was geweest van Hitler, Goebbels en Mussert.

Echter, een jaar nadat de katholieke kerkleiding in Nederland het lidmaatschap van de NSB had verboden, en een maand voordat de Nederlandse bisschoppen per herderlijk schrijven hadden aangekondigd dat aan NSB’ers in het vervolg de heilige sacramenten zouden worden geweigerd, heeft de vroom-gelovige katholiek Luns zich in april 1936 laten uitschrijven. Blijkbaar dus niet omdat hij tot inkeer was gekomen.

Saillant detail is, dat Luns rond 1975 is benaderd door hoge Nederlandse NAVO-officieren in Brussel in een poging via hem greep te krijgen op de politieke ontwikkelingen in Nederland. Ze deden een beroep op hem om zich ‘als sterke man’ aan het hoofd van een politieke beweging te zetten met als voornaamste doel ‘het rode gevaar’ te keren, zoals ze het toenmalige Kabinet-Den Uyl noemden. Luns is kort daarna naar Den Uyl gestapt om hem te waarschuwen. Met een ‘aanbeveling’ om maar niet teveel op Defensie te bezuinigen…….
De coup is uiteindelijk niet doorgegaan en er zijn geen maatregelen tegen de betrokken officieren genomen.

Gerard.

De loze toezegging van de NAVO.

Na de hereniging van de beide Duitslanden hebben de Amerikaanse Secretary of State James Baker en de Duitse minister van Buitenlande zaken Hans-Dietrich Genscher in februari 1990 verklaard dat de NAVO zich niet naar het oosten zou gaan uitbreiden.

Video:

Door Baker en de Duitse bondskanselier Helmut Kohl werd dit in dezelfde maand in Moskou ook nog eens verzekerd aan Sovjet-president Michail Gorbatsjov, waarbij Baker letterlijk tegen hem heeft gezegd: “There will be no extension of NATO’s jurisdiction for military presence one inch to the East”. En in juli 1990 nogmaals benadrukt door Manfred Wörner, de secretaris-generaal van de NAVO.
Maar de latere secretaris-generaal Willy Claes was een geheel andere mening toegedaan. In zijn toespraak op 17 oktober 1994 op het NAVO-hoofdkwartier in Brussel verkondigde Claes dat de uitbreiding van de NAVO tot aan de Russische grens een ‘historische plicht’ was. Sindsdien is de NAVO met 10 nieuwe lidstaten uitgebreid. Volgens het Duitse tijdschrift Der Spiegel van november 2009 was Gorbatsjov bijna twintig jaar later nog steeds woedend over deze gebroken belofte.

Gerard

Over het werven van Duitse Nazi’s bij de NAVO.

Tien jaar na de ondergang van Hitlers Derde Rijk en zes jaar na de oprichting van de NAVO vond men bij die organisatie dat in 1955 de tijd was aangebroken om voormalige Duitse Nazi-officieren in dienst te nemen. In de meeste gevallen waren het officieren die vanwege hun (mis)daden door Hitler onderscheiden waren met het Ridderkruis, maar zich aan het einde van de oorlog pas tegen hem keerden. Hieronder drie van hen, namelijk de oorlogsmisdadigers Hans Speidel, Adolf Heusinger en Johann Adolf Graf von Kielmansegg.

Hans Speidel.

Ridderkruisdrager en jodenvervolger Hans Speidel kreeg in 1957 het NAVO-bevel over de geallieerde landstrijdkrachten in Midden-Europa. Dit ondanks dat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in Frankrijk onder meer verantwoordelijk was geweest voor het uitroeien van Franse joden en verzetsstrijders en in Rusland voor het in brand steken van hele dorpen. Vaak nog met de bewoners in hun huizen, die levend verbrandden. Toen na de benoeming van Speidel een storm van kritiek losbarstte, werd men door de propaganda wijsgemaakt dat Speidel een “good guy” was geweest. Ja, dat hij zelfs tegen het einde van de oorlog (toen Duitsland al bijna verslagen was!) in het verzet ging……….. Verzwegen werden Speidels vele oorlogsmisdaden en diens kwalijke rol bij het verraden aan de Gestapo van veldmaarschalk Rommel. Overigens heeft Manfred Rommel, de zoon van de veldmaarschalk, op 8 september 1945 Speidel nog aangeklaagd voor diens verraad, maar de Amerikaanse bezettingsautoriteiten weigerden Manfreds aanklacht in behandeling te nemen.

Aanklikken voor vergroting.

Het onderstaande treffende stukje schreef het toenmalige Tweede Kamerlid en oud-verzetsman Marcus Bakker in januari 1957 in De Waarheid. Dat was drie weken na Speidels benoeming bij de NAVO toen het nog de jaren van de dienstplicht waren, zodat veel kinderen van verzetsstrijders deze oud-Nazi als opperbevelhebber opgedrongen kregen.

Adolf Heusinger.

Op dinsdag 13 december 1960 werd Heusinger, de voormalige stafchef van Hitler, benoemd tot voorzitter van het Militair Comité van de NAVO. Dit tot groot enthousiasme van de toenmalige Nederlandse regering die deze oorlogsmisdadiger blijkbaar had vergeven dat hij de man was geweest die in 1940 als chef van de afdeling operaties van de Duits generale staf het gehele aanvalsplan op Nederland had uitgewerkt.
Dat Heusinger een oorlogsmisdadiger was, bewijzen de circa 145 getuigenverklaringen tegen hem. Op de Krim heeft hij namelijk een gruwelijke terreur uitgeoefend en was verantwoordelijk voor de dood van duizenden mannen, vrouwen en kinderen. Op Heusingers bevel zijn in de plaats Stary Krym circa 600 inwoners vermoord, waaronder de hele Severnajastraat. En in Kertsj zijn honderden partizanen en burgers in een steengroeve met gas om het leven gebracht. Voor al deze gruwelijke misdaden heeft Heusinger nooit terecht gestaan. De reden: Heusinger had als stafchef van Hitler een groot aandeel gehad in de praktische voorbereiding van de aanval op de Sovjet-Unie op 22 juni 1941. En dat is dan ook de reden geweest  dat de NAVO-regeringen, waaronder Nederland, hem later zo graag op zo’n vooraanstaande plaats in de NAVO-structuur wilden hebben. Overigens heeft Moskou eind 1961 aan de VS nog om zijn uitlevering gevraagd, maar daar werd niet op ingegaan.

Johann Adolf Graf von Kielmansegg.

Deze voormalige ‘major im Generalstab’ van Hitlers 1ste Pantserdivisie was tijdens de Duitse inval in Polen (1 september 1939) verantwoordelijk voor een groot aantal oorlogsmisdaden, zoals het doodschieten van burgers en het ophangen van partizanen. In een door hem getekende brief heeft hij bevolen om opgehangen partizanen “als afschrikwekkend voorbeeld” te laten hangen. Over zijn wapenfeiten in Polen schreef Von Kielmansegg ook nog een boek, getiteld “Panzer zwischen Warschau und Atlantik”, dat  in 1941 bij de Berlijnse uitgeverij ‘Die Wehrmacht’ werd uitgegeven. In dit onfrisse geschrift – dat vol staat met antisemitische uitlatingen en Hitleraanbidding – garandeert Kielmansegg dat hij bereid is om op precies dezelfde wijze als in Polen Hitlers opdracht te vervullen, namelijk de vernietiging van Engeland. Wat betreft de ‘Endlösung der Judenfrage’ schrijft Von Kielmansegg in hetzelfde boek dat hij volkomen achter Hitlers zienswijze staat………..In Rusland zou Von Kielmansegg bevelen hebben gegeven aan Einsatzgruppen van de SS. Deze lieden waren verantwoordelijk voor de moord op 1.4 miljoen joden in Rusland en op miljoenen Slaven en andere burgers. Desondanks werd Von Kielmansegg op 1 juli 1966 benoemd tot opperbevelhebber van de Navo-strijdkrachten in Midden-Europa. Na Hans Speidel en Adolf Heusinger was Von Kielmansegg de derde Duitse oorlogsmidadiger die een hoge post bij de NAVO kreeg.

Gerard