Oude en nieuwe eurofielen.

Tijden veranderen, maar het uiteindelijke doel van de eurofielen is nog steeds een groot en “sterk Europa”.

In een toespraak in 1943 ging NSB-leider Anton Mussert nog wat dieper in op zijn ‘groot Europa-gedachte’. Hij stelde “dat er geen nieuw Europa mogelijk was dan van samenwerking van de Europese volken, waarbij de volken moesten leren hun eigen belangen ondergeschikt te maken aan de belangen van het grote geheel, het verenigd Europa”.

 

Inmiddels is dit ‘NSB-plan’ werkelijkheid geworden. Nederland en de overige EU-lidstaten worden steeds meer ondergeschikt aan Brussel……….

Gerard

 

 

1941: Nederlandse eurofielen van het eerste uur.

Onder het motto “EUROPA ÉÉN” spreekt hieronder commissaris-generaal Hans Fischböck op 25 juli 1941 in het Scheveningse Kurhaus het sociaal-economisch genootschap toe over de sociaal-economische opbouw van Nederland binnen een verenigd Europa.
Van links naar rechts: Rost van Tonningen (NSB), Van Maasdijk (NSB), Fischböck (NSDAP), Van Loon (NSB), Snijder (NSB) en Goedewaagen (NSB).

Veel van hun ideeën zijn overigens overgenomen door de huidige Nederlandse eurofiele politici.

Zie ook mijn artikel ‘Oude en nieuwe eurofielen‘.

Gerard

Over NAVO-Luns (NSB-stamboeknummer 5399) en het ‘staatsgreep-plan’ medio jaren ’70.

Nadat sinds 1955 voormalige Duitse Nazi’s, waaronder de oorlogsmisdadigers Speidel, Heusinger en Von Kielmansegg hoge NAVO-posten toegewezen hadden gekregen  – zie mijn artikel: Over het werven van Duitse Nazi’s bij de NAVO – kwam begin maart 1979 aan het licht dat ook de Nederlandse secretaris-generaal van de NAVO, en voormalig minister van Buitenlandse Zaken,  Joseph Luns een geestverwant was geweest van Hitler, Goebbels en Mussert.

Echter, een jaar nadat de katholieke kerkleiding in Nederland het lidmaatschap van de NSB had verboden, en een maand voordat de Nederlandse bisschoppen per herderlijk schrijven hadden aangekondigd dat aan NSB’ers in het vervolg de heilige sacramenten zouden worden geweigerd, heeft de vroom-gelovige katholiek Luns zich in april 1936 laten uitschrijven. Blijkbaar dus niet omdat hij tot inkeer was gekomen.

Saillant detail is, dat Luns rond 1975 is benaderd door hoge Nederlandse NAVO-officieren in Brussel in een poging via hem greep te krijgen op de politieke ontwikkelingen in Nederland. Ze deden een beroep op hem om zich ‘als sterke man’ aan het hoofd van een politieke beweging te zetten met als voornaamste doel ‘het rode gevaar’ te keren, zoals ze het toenmalige Kabinet-Den Uyl noemden. Luns is kort daarna naar Den Uyl gestapt om hem te waarschuwen. Met een ‘aanbeveling’ om maar niet teveel op Defensie te bezuinigen…….
De coup is uiteindelijk niet doorgegaan en er zijn geen maatregelen tegen de betrokken officieren genomen.

Gerard.

“Hallo” was een belediging.

Tijdens de Duitse bezetting moest men goed uitkijken tegen wie men “hallo” zei. Want als hij of zij toevallig lid was van de NSB dan kon men wel eens goed in de problemen komen, aangezien het door hen opgevat werd als een grove belediging (Hang Alle Laffe Landverraders Op). Dit feit stond in 1942 zelfs in een paar Amerikaanse dagbladen vermeld.

Gerard

Het Nazi-orkest van de VARA.

The Ramblers onder leiding van Theo Uden Masman, en sinds 1933 het huisorkest van de VARA, heeft na de Nederlandse capitulatie in mei 1940 onder meer optredens verzorgd voor de Wehrmacht, Duitse liefdadigheidsinstellingen en NSB-avonden. Om de Duitse bezetter tegemoet te komen werden de joodse orkestleden Sem Nijveen en Sal Doof ontslagen. Sem Nijveen heeft nog weten onder te duiken en de oorlog overleefd, maar Sal Doof is gedeporteerd naar het vernietigingskamp Sobibor waar hij op 9 juli 1943 is vermoord. Tot groot enthousiasme van hun NSB-publiek traden The Ramblers ook op voor Frontzorg, een instelling dat onder meer belast was met het sturen van pakketten, sigaretten en post naar de Nederlandse Waffen-SS’ers aan het Oostfront.

Verzetskrant Je Maintiendrai:

Hieronder The Ramblers en hun publiek tijdens een optreden op 5 november 1943 in het Amsterdamse Concertgebouw. Ze speelden daar onder een enorm banier met de tekst ‘FRONTZORG IS EREPLICHT’ met rechtsboven de wolfsangel van de NSB.

Ondanks hun verregaande collaboratie met de Nazi’s gaven The Ramblers vlak na de bevrijding weer vrolijk een aantal concerten in Utrecht, Den Haag en in het Amsterdamse concertgebouw. Dit tot grote woede van veel voormalige verzetsstrijders. In Amsterdam stond voor de aanvang van het concert een brede haag van hen opgesteld die de musici begroetten met “Sieg Heil”. De bezoekers van de voorstelling kregen een pamflet in de handen gedrukt ondertekend door ‘Oud Illegalen’, waarin werd opgeroepen tot een boycot van deze ‘Frontzorghelden’. Korte tijd later werden The Ramblers het podium afgejaagd.

Desondanks bleef dit foute orkest nog jarenlang het huisorkest van de VARA. De laatste uitzending voor de radio was op zaterdag 11 april 1964 van 12:00 uur tot 12:30 uur vanuit de VARA-studio 3.

Saillant detail is dat Ramblers-trompettist/arrangeur Jack Bulterman, die na de oorlog nog opgesloten heeft gezeten in het NSB-kamp Crailoo omdat hij thuis Duitse officieren ontving, later de arrangeur en begeleider werd van onder andere The Blue Diamonds, Ronnie Tober, Willeke Alberti en Anneke Grönloh.

Gerard